De eerste blik, de eerste kus, het huwelijk.

Over de eerste blik


Het is dat moment
dat de roes van het Leven scheidt van het ontwaken.

Het is de eerste vlam
die het binnenste gebied van het hart op doet lichten.

Het is de magische eerste noot
die getokkeld wordt op de zilveren snaar van het hart.

Het is dat korte moment
dat voor de ziel
de kronieken der tijd ontvouwt
en voor de ogen
de daden der nacht onthult
en de werken van het geweten.
Het opent de toekomstgeheimen der Eeuwigheid.

Het is het zaad
dat uitgeworpen wordt door Ishtar, godin der Liefde
en gezaaid door de ogen van de geliefde in het veld der Liefde,
grootgebracht door genegenheid en geoogst door de Ziel.

De eerste blik uit de ogen der geliefde is
gelijk de geest die over de oppervlakte der wateren ging
en geboorte gaf aan hemel en aarde,
toen de Heer sprak en zeide: 'Er zei.'

Over de eerste kus

Het is het eerste teugje uit de beker
die gevuld is door de godin met de nectar des levens.

Het is de scheidslijn tussen
Twijfel, dat de ziel verlokt en het hart bedroeft en
Zekerheid die het innerlijk zelf met vreugde overstelpt.

Het is de aanvang van het Levenslied
en de eerste handeling in het drama van de Volmaakte Mens.

Het is het verbond dat de vreemdheid van het verleden
vermengt met de schittering van de toekomst;
de schakel tussen de stilte der gevoelens en hun lied.

Het is een woord geuit door vier lippen
dat het hart tot troon uitroept, de Liefde tot koning, en trouw tot kroon.

Het is de zachte aanraking van de lieflijke vingers der bries op de lippen van de roos
- terwijl zij een lange zucht uit van verlichting en een zoet gekreun.

Het is het begin van die magische trilling
die de geliefden uit de wereld van maten en gewichten voert
naar de wereld van dromen en openbaringen.

Het is de vereniging van twee geurende bloemen;
en de vermenging van hun geuren tot de schepping van een derde ziel.


Zo de eerste blik gelijk een zaad is,
gezaaid door de godin in het veld van het menselijk hart,
zo is de eerste kus gelijk de eerste bloem aan het uiteinde van de tak der Levensboom.



Over het huwelijk

Hier begint de Liefde het proza des Levens
te vertolken in hymnen en lofzangen,
met muziek die 's nachts gemaakt wordt om overdag te zingen.

Hier trekt het Liefdesverlangen de sluier weg
en verlicht de schuilhoeken van het hart,
terwijl zij een geluk schept dat door geen ander geluk kan worden overtroffen,
behalve door dat van de Ziel wanneer die God omarmt.

Het huwelijk is de vereniging van twee goddelijkheden
zodat een derde op aarde geboren kan worden.

Het is de vereniging van twee zielen
in een sterke liefde ter opheffing van gescheidenheid.
Het is die hogere eenheid die de afzonderlijke eenheden van de twee samenstelt.

Het is de gouden ring in een keten welks begin een blik is en welks einde de Euwigheid.

Het is de zuivere regen die uit een smetteloze hemel valt
om de velden der goddelijke Natuur te bevruchten en te zegenen.

Zo de eeste blik uit de ogen der geliefde
gelijk een zaad is,
gezaaid in het menselijk hart
en de eerste kus van haar lippen
gelijk een bloem
aan de tak der Levensboom,
zo is de vereniging van twee geliefden in het huwelijk
gelijk de eerste vrucht van de eerste bloem van dat zaad.

Kahlil Gibran

(enkele stukjes uit deze tekst gebruikten we voor ons huwelijk in het Brugse stadhuis, vorige vrijdag 7 sept 07)